Irenaeus Fabula 33. Vulpes et Anguis

I'm embarking on a new Latin fable project here at the Latin Via Fables blog: digitizing the 300 fables in the Mithologica sacro-profana, seu florilegium fabularum by P. Irenaeus, published in 1666, which has recently become available at GoogleBooks. For a complete index of the fables in the book, with links to the fables I've digitized so far, check out the Aesopus wiki page at Aesopus.PBwiki.com.

Today's fable is Vulpes et Anguis, the story of what happened when the fox and the snake tangled with each other. This one's not in Perry; does anyone know another source for this fable?

To make reading the fable easier, I've provided a segmented version of the story below.

Vulpes esuriens et quaerens cibum, forte proculcat serpentem, is calcantem se pungit; Vulpes icta pungentem se momordit, atque ita ambo laesi, corpore et corde, offensi discedunt, medicinam suis vulneribus quaesituri. Post aliquot annos, obviam fiunt. Serpens malitia plusquam veneno tumens, fingit se in amicitiam cum vulpe redire velle, nil magis habere in votis, denique multa de pacis bono obgarrit et in signum reconciliationis, quasi daturus osculum, caput erigit; at vulpes, astuto astutio, avertit faciem et sciens Serpentem esse perfidi ac implacabilis animi, dixit, "Vera pace, ut nuper disseruisti (inquit), nil in terris optabilius, sed nec ficta quidquam perniciosius; amoto omni suco, nec tuis credo dictis, nec factis me fido, cum sciam te sub lingua occultare venenum." Quamobrem ratum sit fixumque, vulpem inter et serpentem, neque amicitiam, neque foedus unquam intercessurum.

Vulpes esuriens
et quaerens cibum,
forte proculcat serpentem,
is
calcantem se pungit;
Vulpes icta
pungentem se
momordit,
atque ita ambo laesi,
corpore et corde,
offensi discedunt,
medicinam suis vulneribus
quaesituri.
Post aliquot annos,
obviam fiunt.
Serpens
malitia plusquam veneno
tumens,
fingit se
in amicitiam cum vulpe
redire velle,
nil magis habere in votis,
denique multa
de pacis bono obgarrit
et in signum reconciliationis,
quasi daturus osculum,
caput erigit;
at vulpes, astuto astutio,
avertit faciem
et sciens
Serpentem esse
perfidi ac implacabilis animi,
dixit,
"Vera pace,
ut nuper disseruisti (inquit),
nil in terris optabilius,
sed
nec ficta quidquam perniciosius;
amoto omni suco,
nec tuis credo dictis,
nec factis me fido,
cum sciam
te
sub lingua
occultare venenum."
Quamobrem
ratum sit fixumque,
vulpem inter et serpentem,
neque amicitiam,
neque foedus
unquam intercessurum.

Here's an illustration for the fable (image source), showing a snake made of crystal and copper:

---

Aesop's Fables in Latin now available at Amazon.com.