cum pullis suis.
Gallina in formicas incidit.
Gallina pullis clamat,
"Huc, huc adeste et comedite!
Istae bestiolae
dapem vobis praebet optimam."
Pulli iussa matris peragunt,
et formicas strenuo ore comedunt.
Gallina quoque escam dulcem carpit.
Sed interea gallina tristis fit,
et querelas tristes sic effundit:
"Vos educo, o pulli miselli,
et alimentis exquisitis expleo,
sed herus avidus vos omnes vorabit,
bene saginatos!
Heu ventres hominum flagitiosi!
Heu gula! Heu scelus!
Tam formosas aves
coquunt et comedunt homines!
Tam innocentes victimas iugulant!”
Interea formica una,
quae necem evitavit
in alto ramo arboris proximae,
gallinae querelas audit,
et sic respondet,
"Impudens es, O gallina!
Tam severe nunc expostulas
de hominum crudelitate,
sed tu ipsa crudelior eis es!
Gentem formicarum universam deles,
prandio uno!"
Fabula docet:
Si alios damnas,
te inspice prius.
This story is based on 647. Formica et Gallina.
M0647 (not in Perry)
No comments:
Post a Comment