Equus freno aureo et ephippio insignis est,
et purpureis phaleris opertus.
Asinus invidia rumpiter, et reputat,
"Ille equus beatus est!
Cibis optimis continuo vescitur,
et ornatu decoro amicitur.
Ego autem infelix sum.
Clitellis dolatis male oppressus,
quotidie onera maxima ferre cogor!"
Postea, equus in pugna vulneratus est.
Asinus equum videt pugna redeuntem,
vulneribus multis affectum.
Asinus dicit,
"Ego vero turpiter vestior,
et labore quotidiano durum victum quaerito.
Optimis et delicatis cibis non vescor,
et tantos ornatus non habeo.
Sed hoc longe melius est
quam discrimina mortis adire.
Prae illius calamitate, me felicem appello!"
This story is based on 253. Mulus et Equus.
Click here for a SLIDESHOW of all the colored Steinhowel images. This shows the first stage of the story, when the horse is being boastful!
No comments:
Post a Comment